Onlangs publiceerde ik een artikel over neprijst die in China wordt geproduceerd. De rijst is, geloof het of niet, gemaakt van plastic en niemand doet er iets aan. Als gezondheidsactivist en onderzoeker van voedsel en de verwerkingsprocessen ervan, vond ik dit natuurlijk veel te ver gaan.

Rijst van plastic? Zelfs kleine hoeveelheden plastic zijn slecht voor je spijsvertering en hormonen. De BPA (een chemische stof) in plastic bootst oestrogeen na, en de oestrogeenspiegels in het lichaam stijgen wanneer BPA wordt ingenomen. Eet je rijst van plastic, dan vraag je er eigenlijk om jong te sterven aan borstkanker.

Zo nu en dan hoor ik dit soort bizarre verhalen over China, en daarom ben ik altijd al wantrouwig geweest tegenover Chinees eten. Je moet bedenken dat het eten niet alleen de halve wereld over wordt verscheept (denk maar eens aan wat er in die tijd allemaal kan gebeuren en de kans op besmetting), maar kijk ook eens wat sommige Chinese bedrijven met voedsel doen. Ze knoeien ermee en maken het zo goedkoop mogelijk. China gebruikt dezelfde innovatieve methoden die ze gebruiken om goedkope technologieproducten, speelgoed en andere consumptiegoederen te produceren, en past diezelfde denkwijze toe op voedsel, wat gevaarlijk is.

Wordt vervolgd op de volgende pagina.