Let ook op hun ademhaling: ongebruikelijk hijgen, hoesten of kortademigheid vereist altijd professioneel advies.
Een veranderende vacht, tandvlees om in de gaten te houden:
het lichaam van een oudere hond communiceert via zijn huid en tandvlees. Een doffere vacht, een sterkere adem, bleker tandvlees… dit zijn allemaal tekenen dat zijn lichaam het rustiger aan gaat doen. Het is niet altijd reden tot bezorgdheid, maar het geeft vaak aan dat regelmatige controles nodig zijn. Borstel hem voorzichtig, praat rustig tegen hem: deze eenvoudige handelingen zijn net zo therapeutisch als medicijnen.
Als de interesse in het dagelijks leven afneemt:
Misschien merk je dat je hond je niet meer begroet bij de deur, of dat hij niet meer reageert als je hem roept. Deze afstandelijkheid kan verontrustend zijn, maar het is vaak een vredige manier om zich geleidelijk terug te trekken uit de wereld. Blijf aanwezig, praat zachtjes tegen hem, aai hem vaak: hij voelt je liefde nog steeds, ook al laat hij die niet meer zo duidelijk blijken als voorheen.
