1. Verlangen naar suiker en koolhydraten:
Suiker is verslavend, net als cocaïne, en de effecten zijn vergelijkbaar. Het stimuleert de aanmaak van dopamine, het genotshormoon. Vaak, zonder erbij na te denken, kunnen we verleid worden door snoep en simpele koolhydraten om onze “fix” te krijgen. Net als bij andere verslavingen ontwikkelt ons lichaam een tolerantie voor suiker, wat betekent dat hoe meer we consumeren, hoe meer we ernaar verlangen, zelfs als we geen honger hebben.
2. Energiegebrek en vermoeidheid:
Orexinen, een type neuropeptide, spelen een rol in de slaap-waakcyclus. Ze zijn gevoelig voor suikers en reageren op de glucosespiegel in het lichaam. Een lichte stijging van de bloedsuikerspiegel kan de overdracht van neuronale signalen door orexinen remmen, wat leidt tot slaperigheid. Na de vluchtige energie die suiker levert, volgt er snel vermoeidheid, als gevolg van de remming van neurotransmitters.
