Wanneer de hoop herleeft dankzij Netflix

Soms overtreft de werkelijkheid de fictie. Een verhaal dat zo uit een Hollywoodfilm lijkt te komen, speelde zich onlangs af in de Verenigde Staten: dat van een klein meisje dat jarenlang vermist was en teruggevonden werd dankzij één aflevering van een documentaireserie op Netflix. Achter deze onverwachte ontdekking schuilt de intuïtie van een vrouw, de onvoorwaardelijke liefde van een vader en de kracht van het collectieve geheugen, gevoed door de media.

Een verdwijning die een gezin heeft verwoest.

Op 4 juli 2017, de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag, vierde de negenjarige Kayla Unbehaun de festiviteiten in Illinois met haar moeder, Heather. Niets wees erop dat dit haar laatste momenten met haar vertrouwde familie en vrienden zouden zijn. De volgende dag zou ze terugkeren naar haar vader, Ryan, met wie ze normaal gesproken de voogdij deelde.

Maar deze terugkeer zal nooit plaatsvinden. Bezorgd geeft Ryan zijn dochter onmiddellijk als vermist op. Het onderzoek begint en getuigen beweren Heather haar auto te hebben zien inladen, waarbij ze sprak over een mysterieuze kampeertrip die ze in Wisconsin gepland had. Op basis van het verzamelde bewijsmateriaal vaardigt de politie een arrestatiebevel uit voor de moeder op verdenking van ouderlijke ontvoering. Ondanks de zoektocht blijft de zaak in stilte: geen spoor, geen concrete aanwijzingen. Maanden worden jaren en de hoop slinkt, hoewel ze nooit helemaal verdwijnt.