— Het gaat niet om haar, Andrej. Het gaat om jou. Jij hebt haar hiernaartoe gebracht. Jij hebt iemand die mij heeft vernederd mijn huis binnengebracht en je hebt mij gevraagd mijn excuses aan te bieden. Jij hebt je keuze gemaakt.
Zonder nog één woord te zeggen liep ze naar de hal. Andrej en zijn moeder keken haar na, zonder te begrijpen wat er gebeurde. Ze begon geen spullen te pakken, ze deed geen kast open. Ze pakte gewoon Andrejs jas van de kapstok en Irina Valentinovna’s mantel. Daarna gooide ze de voordeur open en stapte de galerij op.
Ze draaide zich naar hen om. In de ene hand hield ze zijn jas, in de andere haar mantel. Ze stak ze naar hen uit…
