Bewaar deze spullen niet die van een overleden persoon zijn geweest.👇👇

Vanuit psychologisch oogpunt kan het koste wat kost vasthouden aan de bezittingen van een dierbare het natuurlijke rouwproces blokkeren. Het creëert een soort ‘tijdbubbel’, waarin de acceptatie van het verlies onbewust wordt uitgesteld. Maar zelfs als dit proces tijd kost, is het noodzakelijk om innerlijke rust te hervinden.

Ruimte maken voor wat komen gaat.

Een voorzichtige aanpak is om te beginnen met de minst emotioneel beladen spullen. Na verloop van tijd kun je ervoor kiezen om één of twee belangrijke herinneringen te bewaren – een foto, een sieraad, een brief – en de rest weg te doen. Het doneren van deze spullen aan een goed doel of iemand in nood kan deze vorm van afstand nemen ook een nieuwe betekenis geven.

De emotionele lading die in elke lade verborgen ligt.

Zelfs als je denkt dat je eroverheen bent, werkt elk voorwerp dat je bewaart als een subtiele steek. Het openen van een kast en het vinden van een vergeten shirt kan een golf van emoties oproepen. Dit houdt een  aanhoudende emotionele kwetsbaarheid in stand , vaak onzichtbaar maar zeer reëel.

Het gaat er niet om herinneringen uit te wissen, maar om ze een vredige plek in onze gedachten te geven, zonder dat voorwerpen een gevangenis worden. Is ware eerbied uiteindelijk niet meer te vinden in wat we in onszelf bewaren dan in wat er op een plank staat?

Je eigen leefruimte heroverwegen om jezelf opnieuw op te bouwen.

De indeling van je huis veranderen, een kamer opnieuw inrichten, een muur overschilderen… Deze ogenschijnlijk onbeduidende acties kunnen een grote impact hebben op ons welzijn. Ze helpen ons om soepel een nieuwe bladzijde om te slaan en onze leefruimte terug te winnen.