Musicus en componist Tonny Eyk is op 85-jarige leeftijd overleden. Eyk was onder meer orkestleider bij tours van meerdere Nederlandse artiesten, componeerde tunes voor televisieprogramma’s zoals Studio Sport en was juryvoorzitter van de Mini-playbackshow.
Eyk, geboren als Teun Eikelboom, begon zijn carrière al op zevenjarige leeftijd als variétéartiest samen met zijn tweelingzus. Tijdens zijn studie aan het conservatorium in Den Haag tussen 1958 en 1965 begon hij als orkestleider van meerdere radio-ensembles.
Hij ging als bandleider mee op tours van onder anderen Willy en Willeke Alberti, Johnny Jordaan en de toen wereldberoemde goochelaar Fred Kaps.
Mies Bouwman
Ook ging hij werken als muzikaal leider bij televisieprogramma’s van Mies Bouwman, Ronnie Tober en John Kraaijkamp sr. en Rijk de Gooyer. Ook componeerde hij klassieke muziek.
Hij maakte composities voor vele televisieprogramma’s. Daarvan is de begintune van Studio Sport uit 1974 ongetwijfeld de bekendste voor mensen van alle generaties. Nog altijd is die – in een verkorte versie – doordeweeks te horen aan het begin van het NOS Sportjournaal en bij NOS Studio Sport.
“Ze hebben het één keer veranderd, toen had een amateur er een flut-arrangementje gemaakt”, zei Eyk vorig jaar in een interview met de Volkskrant. “Toen hebben Leidse studenten er nog voor gezorgd dat mijn versie terugkwam.”
Eyk speelt een deel van zijn repertoire in een reportage van De Avondetappe in 2009:
“Het geheim van een Tonny Eyk-tune? Ik heb geen idee; ik schudde ze gewoon uit mijn mouw”, zei hij vorig jaar in een interview met Entertainment Business. “Maar ze waren wél goed. Ik heb zo’n beetje alles in het vak gedaan wat mogelijk is, in alle genres. Misschien was dat wel per ongeluk mijn geheim: ik was thuis in alle genres.”
Maar ook zijn liedjes zijn bekend bij velen. Hij was de componist van Ballen in me buik (1984), het lied dat werd gezongen door de vieze man, een bekend typetje uit het komische VPRO-programma Van Kooten en De Bie.
En Nederlanders die in de jaren tachtig en negentig opgroeiden, zullen ongetwijfeld zijn werk voor Kinderen voor Kinderen kennen. Hij schreef begin jaren 80 Ik heb zo waanzinnig gedroomd en Op een onbewoond Eiland.
Kinderen voor Kinderen 2 – Op een onbewoond eiland
Als juryvoorzitter was hij jarenlang te zien in de Mini-playbackshow (1985-1998) waarin kinderen hun muzikale idool nadeden. Omdat het een programma was met veelal jonge deelnemers, was zijn jurycommentaar vooral vriendelijk.
Henny Huisman, die het programma bedacht en presenteerde, zegt in een interview met AD te zijn geschrokken van het overlijden van de muzikant. Hij noemt hem “een ongelooflijk muzikale man, die veel meer deed dan mensen misschien dachten”.
“Als je kijkt wat hij allemaal heeft gecomponeerd, met wie hij heeft samengewerkt, in welke televisieprogramma’s hij zat. En dan was het ook nog eens een eersteklas schnabbelaar: voor een optreden op het zestigjarig bestaan van een sauna draaide hij zijn hand ook niet om”, zegt Huisman.
Eyk won voor zijn muziek onder meer de Gouden Harp en meerdere Edisons. Vorig jaar won hij een Music in Media Award voor zijn gehele oeuvre.
