Een onverwachte gast die zijn plekje vindt.
Thuis was iedereen verrast. Het verwelkomen van een vreemde, en dan nog wel een oudere, op zo’n symbolische avond, was niet iets om lichtzinnig mee om te gaan. Maar al snel verdween de ongemakkelijkheid. Er werd een stoel bijgeschoven, een gerecht werd gedeeld, en Lucas bevond zich ineens midden in de feestvreugde.
Aanvankelijk gereserveerd, opende hij zich geleidelijk. De kinderen hingen aan zijn lippen terwijl hij sprak over kerstfeesten uit het verleden, de verlichte etalages en de kerstliederen die op de dorpspleinen werden gezongen. Zijn kalme stem bracht een bijzondere zachtheid in de avond. Zonder ooit opdringerig te zijn, leek hij een onzichtbare leegte te vullen.
