Volgens specialisten impliceert de keuze om niet te verven en grijs haar te laten zien een herdefiniëring van identiteit. Haar wordt gezien als een belangrijk onderdeel van iemands fysieke verschijning en daarmee van hoe iemand zich aan anderen presenteert. Degenen die ervoor kiezen om hun haar natuurlijk te laten, doorlopen vaak een intern acceptatieproces dat hen ertoe aanzet het idee in twijfel te trekken dat jeugd de enige waardevolle staat is. In plaats van zich te verzetten tegen het verstrijken van de tijd, wordt het geaccepteerd als een onvermijdelijk proces dat met waardigheid kan worden beleefd.

Vanuit psychologisch perspectief kan dit gebaar worden gezien als een vorm van zelfbevestiging. Je haar niet verven is een manier om te zeggen: “Dit ben ik, dit is hoe ik me voel, en ik hoef het niet te verbergen.” Het staat symbool voor een afwijzing van de sociale en esthetische druk die al decennia lang vooral op vrouwen rust, hoewel ook mannen worden getroffen door de verplichting om hun grijze haar te verbergen om er jonger en competitiever uit te zien. Kiezen voor het tegenovergestelde kan bevrijdend zijn, omdat het een breuk betekent met de angst om niet aan de traditionele schoonheidsnormen te voldoen.