Wat de coach op dat moment niet weet, is dat een collega de scène stiekem filmt. De video, die later online wordt gedeeld, zorgt al snel voor een golf van emoties. Reacties stromen binnen, waarin dit eenvoudige maar zeer geruststellende gebaar voor een kind wordt geprezen.
Wat internetgebruikers opvalt, is niet alleen de geboden hulp, maar ook de houding: de tijd nemen, je aanpassen aan het niveau van het kind, zonder te haasten of je ongemakkelijk te voelen. Een waardevolle herinnering dat aandacht voor kleine details een enorm verschil kan maken.
Als docent creëer je ook een klimaat van vertrouwen.
Toen de coach later door de media werd ondervraagd, legde hij uit dat hij zich er niet eens van bewust was dat hij iets bijzonders had gedaan. Voor hem ging het er simpelweg om een kind een goed gevoel te geven en volop van het moment te laten genieten.
Deze boodschap vindt vooral bij veel ouders weerklank. De wetenschap dat hun kind opgroeit in een omgeving waar volwassenen attent, geduldig en respectvol zijn, geeft hen een gevoel van opluchting. Het laat ook zien dat school en sport plekken kunnen zijn waar kinderen niet alleen leren samen te spelen, maar ook voor elkaar te zorgen, waardoor de band tussen leerkracht en kind wordt versterkt .
Waarom dit soort verhalen ons zo’n goed gevoel geven
In ons vaak hectische leven herinneren deze kleine verhalen ons aan wat er echt toe doet. Ze bewijzen dat vriendelijkheid niet spectaculair hoeft te zijn om een blijvende indruk achter te laten. Een oprecht gebaar, zonder bijbedoelingen, kan een bron van inspiratie worden voor duizenden mensen.
