Op vijfjarige leeftijd is het concept van de dood abstract voor hem. Hij zag zijn moeder vredig in een kist liggen en geloofde dat ze sliep. Dag na dag wachtte hij tot ze wakker werd, in de hoop dat ze hem weer in haar armen zou sluiten.
Onschuld in het licht van het onomkeerbare
De scène die de sociale media ontroerde, toont Khayne met zijn hoofd tegen de kist, zijn kleine armen uitgestrekt om degene te omarmen die hij niet meer kon bereiken. Hij had zelfs stoelen bijgeschoven om naast haar te slapen, in de hoop haar in zijn dromen terug te vinden. Een gebaar van pure liefde, even mooi als hartverscheurend.
Zijn grootmoeder, die geen woorden kon vinden om deze tragedie te beschrijven, deelde deze aangrijpende momenten op Facebook. “Waarom kan mama niet meer bij me slapen?”, vroeg hij haar. Hoe kun je zo’n simpele, maar hartverscheurende vraag beantwoorden?
