Een van de meest populaire varianten van dit idee is een illustratie die aanvankelijk op een menselijk gezicht lijkt. Maar bij nadere beschouwing verandert het beeld. Wat eerst één enkele vorm lijkt, valt geleidelijk uiteen in kleinere vormen. Wenkbrauwen worden figuren, kinlijnen, jukbeenderen silhouetten. En op een gegeven moment realiseert men zich dat het hele beeld eigenlijk is opgebouwd uit overlappende dieren, slim verborgen in de gezichtsstructuur. Elk dier heeft een specifieke symboliek. De boodschap is duidelijk: het eerste dier dat de aandacht trekt, kan een bepaalde eigenschap, een denkpatroon of een gedrag suggereren dat men onbewust overneemt.
Deze tests werken niet omdat ze een diagnose stellen, maar omdat ze een beroep doen op ons instinct. Onze blik valt automatisch op een bepaalde vorm, geleid door wat onze geest het snelst associeert. Deze onmiddellijke reactie kan een neiging onthullen die al in ons aanwezig is. Of de beschrijving nu op ons van toepassing is of niet, het zet aan tot een moment van oprechte zelfreflectie
