Ricardo.

De man die haar ooit eeuwige trouw beloofde.
De man die wegkeek toen hun pasgeboren dochter, Sofia, in haar armen stierf.
De man die kort daarna vertrok, bewerend dat ze « te beschadigd » was om een ​​vrouw of een moeder te zijn.

Nu stond er een scherpe, minachtende uitdrukking op zijn gezicht.

‘Ik kan het niet geloven… Emília?’ sneerde hij. ‘Je leeft nog steeds als die arme, afgedankte vrouw die ik in de steek heb gelaten.’

De dure geur van zijn eau de cologne botste op een wrede manier met de modder die van haar kleren droop.