Hij zette zijn zwangere vrouw het huis uit omdat ze een meisje verwachtte, maar gaf een fortuin uit om zijn maîtresse in een privékliniek te laten bevallen van een jongen. Maar juist op de dag van de geboorte zou een gebeurtenis zijn lot voorgoed veranderen.

Niets bruuts, gewoon een opeenstapeling van ongemakkelijke zinnetjes, lange stiltes en afgewende blikken. Camille probeerde op haar beurt de sfeer te bewaren en een gemoedelijke toon aan te houden, maar de stemming in hun appartement was duidelijk veranderd. Ze wist niet meer hoe ze hem gerust moest stellen of hoe ze de vonk in hun relatie kon terugbrengen.

Wanneer familie een toevluchtsoord wordt

Na een ietwat verhitte, maar verder onbewogen discussie, besloot Camille uiteindelijk om een ​​paar weken weg te gaan en de band met haar moeder te versterken in een rustig dorpje. Het was een moeilijke, maar noodzakelijke beslissing: soms biedt een stap terug je de mogelijkheid jezelf te beschermen en anderen de nodige ruimte te geven.

In de geruststellende warmte van het huis van haar moeder herontdekte Camille een essentieel gevoel: dat van omringd en begrepen te zijn. De dagen daar waren eenvoudig, onderbroken door kleine gebaren van vriendelijkheid, warme maaltijden en oprechte gesprekken. Ze kon eindelijk ademhalen en met een gerust hart verdergaan met haar zwangerschap.