Een verleden dat vragen oproept: hoe ga je verder als je geen referentiepunten hebt?
Veel vrouwen maken periodes in hun leven mee waarin ze zich buitengesloten voelen, minder gesteund dan ze hadden verwacht. Ook Diana maakte een tijd door waarin het dagelijks leven niet bevorderlijk was voor haar welzijn. Weinig aandacht, weinig luisteren… en dat alomtegenwoordige gevoel dat je niet echt gewaardeerd wordt.
Dit soort situaties ondermijnt het zelfvertrouwen. We vragen ons dan af hoe we eruit kunnen komen, waar we moeten beginnen en hoe we kunnen voorkomen dat deze gevoelens een blijvende impact op ons leven hebben. Toch vond Diana, ondanks deze omstandigheden, de moed om een nieuwe deur te openen: de deur waar ze uiteindelijk voor zichzelf kiest.
Wanneer een ontmoeting alles verandert
Het keerpunt kwam door de aanwezigheid van een vriendelijk persoon die haar de hand reikte. Een stabiele, geruststellende aanwezigheid, bijna als een baken in de mist. Zo gaat het vaak: een ontmoeting, soms onverwacht, is genoeg om ons te herinneren aan onze waarde.
Stapje voor stapje leerde Diana opnieuw naar haar verlangens te luisteren, contact te maken met haar behoeften en onderscheid te maken tussen wat ze dacht te moeten accepteren en wat ze werkelijk wilde ervaren. Deze wederopbouw verloopt geleidelijk, maar begint vaak met een simpel idee: wat als ik ook recht had op geluk?
