Ik ben bijna 60 jaar oud, maar na 6 jaar huwelijk noemt mijn man, die 30 jaar jonger is dan ik, me nog steeds ‘kleine vrouw’.

‘Door me te drogeren?’ snauwde ik. ‘Door me tot een marionet te maken?’

Hij haalde lichtjes zijn schouders op, alsof hij het probleem niet zag.

Dat was de laatste nacht dat hij onder mijn dak sliep.

Ik heb een verzoek tot nietigverklaring van het huwelijk ingediend.

Mijn advocaat heeft me geholpen een contactverbod te verkrijgen en de autoriteiten hebben de fles in beslag genomen als bewijsmateriaal. Het bleek een zonder recept verkrijgbaar kalmeringsmiddel met verslavende werking te zijn.

Ethan verdween daarna uit mijn leven.

Toch bleef de schade voortduren – niet in mijn lichaam, maar in mijn vertrouwen.

Maandenlang werd ik midden in de nacht wakker, bang voor elk geluid, elke schaduw.

Maar langzaam begon ik te genezen.

Ik heb mijn stadswoning verkocht en ben definitief naar de villa aan het strand verhuisd – de enige plek die nog als mijn eigen plek voelde.

Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️