Emma is nooit weggegaan.
Ze drong niet aan.
Ze klaagde nooit.
Ze mat liefde nooit af aan geld.
Daarom beloofde Marcus zichzelf, zodra hij een fatsoenlijk inkomen had, dat ze zich nooit meer zorgen hoefde te maken over zijn welzijn.
Tijdens zijn reis vertrouwde hij het beheer van de familiefinanciën toe aan zijn moeder, Margaret Hale, en zijn oudere zus, Vanessa, die beiden woonden op het grote landgoed dat Marcus had laten bouwen nabij Bluffton, South Carolina.
Ze vertelden haar dat Emma “te onzorgvuldig” met geld omging.
Dat ze niets begreep van beleggingen of budgetbeheer.
Dat het beter voor hen was om er zelf voor te zorgen.
Marcus geloofde hen.
Dit vertrouwen zou hem alles kosten.
Het huis ademt een feestelijke sfeer.
De zwarte SUV rijdt net na zonsondergang door de smeedijzeren poorten van het terrein.
Marcus fronste zijn wenkbrauwen.
De entree glansde als nieuw. Gloednieuwe luxeauto’s stonden geparkeerd op de oprit. De muziek schalde uit de open ramen, zo hard dat het glas ervan trilde.
vervolg op de volgende pagina
