Hij antwoordde natuurlijk niet, maar zijn kleine vuistjes balden zich steviger samen. Mijn hart maakte een sprongetje. Ik trok hem in mijn armen en wikkelde hem in mijn trui. Mijn handen waren nat en ruw. Mijn uniform rook naar bleekmiddel, maar dat maakte allemaal niets uit.‘Ik heb je,’ zei ik, terwijl ik hem voorzichtig in mijn armen tilde. ‘Je bent nu veilig. Ik heb je.’
De badkamerdeur kraakte achter me open. Een man stond als aan de grond genageld in de deuropening. Het was een vrachtwagenchauffeur – lang en breedgeschouderd. Hij had donkere kringen onder zijn ogen, alsof hij al dagen niet goed had geslapen.
“Je bent nu veilig. Ik heb je.”
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie 
