Javier onderbrak haar beleefd:
“Mevrouw, ik raad u aan kalm te blijven. Alles is genoteerd.”
UITSLUITEND TER ILLUSTRATIE
Daniel werd gevraagd even apart te gaan zitten voor een privégesprek. Laura ging naast me op de bank zitten en trilde een beetje. Ik legde mijn jas over haar schouders. Voor het eerst in lange tijd lichtte haar gezicht op met een oprecht, zij het ietwat getint, gevoel van opluchting.
‘Ik wilde niet dat het zover zou komen,’ mompelde ze.
‘Ik weet het,’ zei ik. ‘Maar je hoeft dit niet langer alleen te doorstaan.’
Vanmiddag werd Daniel gevraagd het huis tijdelijk te verlaten, zodat de situatie opnieuw kon worden beoordeeld. Er werden beschermende maatregelen getroffen. Margaret vertrok woedend en hield vol dat dit nog niet voorbij was.
Toen de deur uiteindelijk dichtging, viel er opnieuw een stilte in huis.
Laura haalde diep adem, alsof ze eindelijk weer kon ademen.
“Ik dacht dat niemand me zou geloven,” zei ze.
‘Ik geloof je nog steeds,’ antwoordde ik.
vervolg op de volgende pagina
