Ik ontmoette een oude man op een verlaten weg midden in de winter – hem onderdak bieden voor de nacht heeft mijn leven voorgoed veranderd.

Een liefdevolle grootvader en een onverwacht cadeau.

Stapje voor stapje vond André vanzelf zijn plekje in ons huis.
Hij hielp met huiswerk, vertelde verhalen uit zijn jeugd en lachte met de kinderen tijdens het kijken naar tekenfilms. Voor hen werd hij al snel “Opa André”, degene die altijd wel een anekdote of een vergeten liedje kende.

Op een avond opende hij eindelijk zijn beroemde koffer. Daarin, zorgvuldig ingepakt, lag een schilderij dat zijn vrouw hem ooit had gegeven, gesigneerd door een gerenommeerde kunstenaar.
‘Jij hebt me een gezin gegeven,’ zei hij tegen me. ‘Laat me een rol spelen in de toekomst van jullie.’

De verkoop van dit kunstwerk heeft onze situatie veiliggesteld, maar geen enkel bedrag zal ooit opwegen tegen de menselijke rijkdom die het in ons huis heeft gebracht –  een schat die even kostbaar als onverwacht was .

Soms betekent het openen van je deur voor een vreemde eigenlijk het openen van je hart voor de familie die het leven je nog niet heeft laten zien.