De gang, de deur… en de verleiding om meer te weten te komen.
Ik stond op zonder echt te begrijpen wat me voortdreef. Elke stap in de gang versterkte mijn twijfels. Was het bezorgdheid? Nieuwsgierigheid? Waarschijnlijk een mengeling van beide, typisch voor ouders die het juiste willen doen, maar bang zijn om iets verkeerds te doen.
Toen ik bij de deur aankwam, aarzelde ik. Toen, bijna onwillekeurig, legde ik mijn hand op de klink en opende de deur voorzichtig op een kier.
Een onverwachte, ontroerende, stralende scène
Zachte muziek vulde de kamer. Niets geheimzinnigs, niets verontrustends. Gewoon twee tieners die met gekruiste benen op het kleed zaten, omringd door notitieboekjes en markeerstiften.
Lina legde een wiskundeprobleem uit met de passie van een lerares die haar kennis graag deelt. Noah luisterde aandachtig, oprecht benieuwd om het te begrijpen.
Op het bureau stond een bord met zelfgebakken koekjes… helemaal onaangeroerd, het bewijs dat ze verdiept waren in hun werk in plaats van in een traktatie.
