Ik opende de tas van mijn dochter en vond duizenden euro’s aan contant geld – wat ze me vertelde, deed me huilen.

Die nacht viel alles op zijn plek.

Een paar maanden later is het zover: Sophie’s schoolbal. Ze draagt ​​een jurk die ze zelf heeft ontworpen, een delicate creatie die haar hele verhaal lijkt te vertellen. Die avond, onder de fonkelende lichtjes van de gymzaal, loopt Lucas naast haar. Niet perfect, niet moeiteloos, maar met immense trots.
Ze dansen. Ze lachen. Ze herontdekken elkaar.

En hij begrijpt het: het gaat niet alleen om lopen, maar om wedergeboorte. Sophie bood hem geen materiële mogelijkheden… ze bood hem hoop.

Soms zitten de grootste wonderen verborgen in een simpele rugzak.