Die nacht schrok Carlos wakker.
Hij hoorde gefluister buiten – stemmen vlakbij de poort. Toen hij naar buiten stapte, zag hij een klein plastic zakje aan het ijzeren hek hangen. Daarin zat… een verse pot bagoong en een handgeschreven briefje:
« Wie in leugens leeft, draagt de stank niet op zijn huid, maar in zijn hart. »
Carlos verstijfde. Lina omhelsde hem stevig en trilde.
“Schatje… misschien heeft mama iemand gestuurd om ons bang te maken…”
Maar Carlos riep:
“Ze is 82 jaar oud! Ze kan ons niet bang maken! Wees niet bijgelovig!”
Drie dagen later arriveerde een dagvaarding van het gemeentehuis.
