Curtis’ keel snoerde zich samen. « Ze zijn… prachtig. »
‘Dank je wel,’ zei Laura zachtjes.
“Maar jouw reis eindigt hier. De mijne begint nu pas.”
Toen hij uitstapte, keek Curtis toe hoe het vliegtuig met Laura en de kinderen aan boord de lucht in steeg. Hij besefte dat hij niet alleen zijn vrouw had verloren, maar ook het bewijs dat liefde en doorzettingsvermogen zelfs in de meest barre omstandigheden kunnen bloeien.
En deze keer zou er geen tweede kans zijn.
