Als dit verhaal je niet aan het huilen maakt van het lachen, vertel het me dan en ik zal voor je bidden. Het is het verhaal van een jarenlang gelukkig getrouwd stel, met als enige wrijving de gewoonte van de man om elke ochtend bij het wakker worden luid te scheten. Het lawaai maakte zijn vrouw wakker, en de geur bezorgde haar tranen en maakte het haar moeilijk om te ademen.Elke ochtend smeekte ze hem om te stoppen met ze eruit te trekken, omdat ze er misselijk van werd. Hij zei dat hij niet kon stoppen en dat het volkomen natuurlijk was. Ze zei dat hij naar de dokter moest gaan, omdat ze bang was dat hij zichzelf ooit zou opblazen.
Jaren verstreken en hij bleef ze eruit trekken. Op een kerstochtend, terwijl ze de kalkoen klaarmaakte voor het avondeten en haar man boven vast in slaap lag, keek ze naar de ingewanden, de nek, de maag, de lever en alle losse delen, en kreeg ze een ondeugend idee. Ze pakte de kom en ging naar boven, waar haar man vast in slaap lag. Voorzichtig trok ze de dekens van het bed, trok de elastische tailleband van zijn boxershort opzij en leegde de kom met kalkoeningewanden in zijn boxershort. Enige tijd later hoorde ze haar man wakker worden met zijn gebruikelijke gil, gevolgd door een bloedstollend gehuil en paniekerige voetstappen toen hij de badkamer in rende.
Wordt vervolgd op de volgende pagina
