Mijn broer heeft deze foto ongeveer 21 km van ons huis genomen… Weet jij misschien wat het is?

Waarom zijn we zo gefascineerd door dit soort visioenen?

 Laten we eerlijk zijn: we zoeken graag naar betekenis waar die er misschien niet is. Een hart in een wolk, een vallende ster op precies het juiste moment, of dat wazige silhouet dat ons een hemelse knipoog lijkt te geven… Deze kleine tekenen wekken iets in ons wakker. Niet per se een geloof, maar een golf van verbeelding, een moment van stilstand waarin alles mogelijk lijkt.

 

 

In feite werkt dit soort beelden een beetje als een spiegel: ze weerspiegelen onze verlangens, onze angsten, onze hoop. Het is deze vervaging van de grens tussen realiteit en verbeelding die het zijn schoonheid geeft. En het verklaart ook waarom sommigen het zien als een uitgestrekte hand, terwijl anderen het liever interpreteren als een prachtig toeval.

vervolg op de volgende pagina