Mijn familie beschuldigde me ervan mijn zus te hebben laten sterven; ze hadden geen idee welk geheim ik werkelijk met me meedroeg.

‘Grace?’ mompelde ze.

Mijn keel snoerde zich samen. “Ik… ik denk het wel.”

Voordat ik iets kon zeggen, sprongen de tranen haar in de ogen. Ze belde haar man en al snel omhelsden ze me allebei alsof ik elk moment weer zou verdwijnen. Ze vertelden me over de nacht dat hun dochter verdween: hoe een verpleegster haar voor een routinecontrole naar de kraamafdeling had gebracht en hoe ze de volgende ochtend spoorloos verdwenen was. Zonder een spoor achter te laten. Zonder enige uitleg.

Toen ik hen vertelde wat er was gebeurd, dat ik was opgegroeid met het idee dat…