Liam haalde diep adem. “Maar ik wil dat je iets begrijpt. De volgende keer dat ik aan deze deur klop, zal dat niet met een taart zijn. Dan kom ik aan als je grootste concurrent in de zakenwereld.”
Hij pauzeerde, niet om theatraal te doen, maar gewoon om de waarheid te laten bezinken.
“En ik zal je verslaan. Niet omdat ik je haat… maar omdat je ons hebt gedwongen het alleen te doen.”
Een jongeman praat met een oudere man | Bron: Midjourney
Vervolgens draaide hij zich om en liep terug naar de auto.
Hij ging naar boven en sloot de deur zachtjes, alsof er niets gebeurd was. Maar er was wel degelijk van alles gebeurd.
‘Ik heb haar vergeven,’ zei hij, nauwelijks hoorbaar. ‘Nu is het jouw beurt, mam.’
Een moeder en haar zoon praten in de auto | Bron: Midjourney
Mijn keel snoerde zich samen. Ik kon niet spreken. Mijn ogen werden wazig toen ik naar de jongen naast me keek.
Nee, geen jongen.
Een man.
Een man die juist gegroeid was door de pijn die hem had moeten breken.
En toen besefte ik, met trots en een pijnlijke opluchting, dat we hadden gedaan wat zo veel mensen zeiden dat we niet konden.
We waren geslaagd.
