Mijn vrouw en ik hebben jaren gewacht op een kind, maar toen ze eindelijk beviel, schreeuwde ze: “Het is niet mijn baby!”

Het nabootsen van een “eerste ontmoeting” met je baby

Dan komt dat tedere moment: eindelijk de baby in haar armen.  Emma  aarzelt, trilt, en laat zich dan gaan. Ze spreekt zachtjes tegen haar dochter, alsof ze een tweede kans nodig heeft. Ze noemen haar  Léa , ”  Lili  “, als symbool: een kleine, intieme overwinning, een belofte van kracht.

Een paar maanden later  vertrouwde Emma  iets hartverscheurends toe: die huilbui, die dag, sprak boekdelen over haar. Over wat ze nog steeds in zich droeg. En over haar diepe verlangen om te voorkomen dat de geschiedenis zich zou herhalen.

Soms gaat het ouderschap niet alleen over het verwelkomen van een kind, maar ook over het tegelijkertijd helen van jezelf.