Terwijl mijn familie ruzie maakte over de erfenis, was ik de enige die de geliefde hond van mijn grootmoeder terugbracht… zonder te vermoeden dat dit me naar het geheim zou leiden dat ze had achtergelaten.

In plaats van alles te houden, besloot Maëline een groot deel te schenken aan het ziekenhuis waar ze werkt, om de meest kwetsbaren te ondersteunen. Ze hield alleen wat ze nodig had om haar leven op orde te krijgen, Nouka een comfortabel bestaan ​​te bieden en in alle rust verder te kunnen – een waar voorbeeld van vrijgevigheid.

Soms is de meest waardevolle erfenis niet geld… maar het bewijs dat je ervoor hebt gekozen om een ​​goed mens te blijven.