Wanneer de liefde terugkeert… maar later

Psycholoog Fritz Perls herinnert ons eraan dat genegenheid voor ouders met de tijd rijpt. Veel volwassenen beseffen rond hun veertigste of vijftigste hoeveel hun ouders voor hen betekenden. Hun hart opent zich weer, rustiger en bewuster. En deze hernieuwde verbinding is kostbaar, zelfs als die op latere leeftijd plaatsvindt.

Om deze natuurlijke beweging te laten plaatsvinden, is er een vrije emotionele ruimte nodig, zonder verwijten of afrekeningen. Gewoon aanwezigheid.

Hoe kun je op een voorzichtige manier verbindingen herstellen?

De sleutel ligt vaak in een paar simpele houdingen:

de keuzes van haar kinderen accepteren zonder te proberen hen te sturen;
Luister liever dan dat je advies geeft;
om te laten zien dat we een welwillende aanwezigheid blijven, zonder voorwaarden;
Geniet van de gedeelde momenten in plaats van ze met angst tegemoet te zien.

Want uiteindelijk zijn het juist deze simpele momenten die ons echt verbinden: samen een kop koffie drinken, een gedeelde herinnering, een herontdekte lach.
En wat als het ware geheim om je kinderen nooit kwijt te raken, simpelweg is om ze genoeg ruimte te geven zodat ze terug willen komen , die bloeiende ouder-kindrelatie die in de loop der tijd wordt opgebouwd?