De ander neemt minder ruimte in zijn gedachten in.
Als er liefde is, zorgen we van nature voor elkaar. We zijn geïnteresseerd in elkaars gemoedstoestand, we anticiperen op elkaars wensen en we delen elkaars vreugde. Als deze aandacht verdwijnt – als we elkaar overdag niet meer opzoeken of onze interesses verwaarlozen – kan dat betekenen dat de relatie geen prioriteit meer is.
Projecten worden individueel gebouwd.
Een avondje uit met vrienden, een familievakantie, een simpele wandeling… Als een van de partners spontaan iets organiseert zonder rekening te houden met de ander, betekent dit waarschijnlijk dat diegene zijn of haar leven steeds onafhankelijker begint te zien. In een harmonieuze relatie vormen gedeelde ambities de ruggengraat van de band.
Je verschijnt niet langer in haar dromen over de toekomst.
Wanneer je partner zijn of haar ambities, verlangens en toekomstvisie deelt, en jij daar geen deel meer van uitmaakt… dan kan dat een grote impact hebben. Echte verbondenheid wordt ook gemeten aan de manier waarop je de ander betrekt bij je levenspad, inclusief je meest intieme plannen.
De irritatie wordt een aanhoudend probleem.
Geen enkele relatie is immuun voor conflicten. Maar wanneer discussies stelselmatig ontaarden in kritiek, wanneer wrijving zich opstapelt zonder dat er verzoening plaatsvindt, is dat vaak een teken van emotionele uitputting. Voortdurende irritatie maskeert soms een diepe emotionele uitputting.
