Maar er is nog een andere verklaring: waarden. Voor velen is het helpen van anderen – of het nu een ober, een buurman of een vreemde op straat is – een tweede natuur. Dit komt vaak voort uit een opvoeding die gebaseerd is op nederigheid, solidariteit en de overtuiging dat niemand meer waard is dan een ander. Het is een levenshouding die ons van jongs af aan wordt bijgebracht en die ons gedrag in de maatschappij vormgeeft.

Als een eenvoudig gebaar een kleine daad van zachte rebellie wordt

Interessant genoeg daagt dit gebaar subtiel sociale normen uit. In traditionele rollen is de klant er om bediend te worden, punt uit. Helpen afruimen betekent geen passieve consument zijn en de onzichtbare barrière tussen degene die bedient en degene die bediend wordt, subtiel doorbreken. Deze houding getuigt van een vorm van emotionele volwassenheid: het mist een gevoel van superioriteit of de behoefte om iemands status te bevestigen. Het is een keuze voor gelijkheid, zelfs tot in de kleinste details.