**Ze weigerden me te helpen met de financiering van mijn universitaire studie, maar verwachtten wel dat ik 75.000 dollar betaalde voor de droombruiloft van mijn zus. De realiteit die ik ze voorschotelde? Die zullen ze nooit vergeten.**

‘We hebben je hulp nodig,’ begon Helen met een zoete stem waar ik misselijk van werd. ‘De bruiloft van je zus… tja, die loopt uit de hand.’

Thomas schraapte zijn keel. “Julians familie is een bepaalde levensstandaard gewend. We hebben de locatie en de decoratie al geboekt, maar de kosten zijn hoger dan verwacht.”

Ik wachtte. Toen sprak Helen. “We hoopten dat u zou kunnen deelnemen. Met $75.000 zouden de resterende kosten gedekt moeten zijn.”

Even heerste er stilte in de kamer. Op hun gezichten was een zekere verwachting te lezen, alsof het de normaalste zaak van de wereld was, de vanzelfsprekende plicht van een meisje dat succes had geboekt. Ik staarde hen aan, wachtend op de clou. Die kwam niet.

‘Laat ik het even goed begrijpen,’ zei ik. ‘U weigerde garant te staan ​​voor een kleine studielening waarmee ik naar de universiteit kon gaan.’