Ze woonden zeventig jaar samen en vlak voor de dood van zijn vrouw ontdekte hij een vreselijk geheim over haar…

Wanneer stilte een daad van liefde wordt

Dit verhaal herinnert ons eraan dat liefde niet betekent dat je nooit boos mag worden, noch dat je alles opkropt tot je explodeert. Volwassen liefde gaat over leren beschermen wat je samen opbouwt, zelfs te midden van frustraties.

Valeria wilde haar man niet laten boeten voor haar woede, die voortkwam uit de wereld om haar heen, vermoeidheid of teleurstellingen. Steekje voor steekje weefde ze een innerlijke vrede die hun huwelijk zes decennia lang in stand hield.

Wat als jij ook je woede zou omzetten in iets dat opbouwt in plaats van afbreekt – een zachte uitnodiging tot een meer  compassievolle omgang met emoties  en een werkelijk  blijvend innerlijk evenwicht  ?