Veel mensen hebben de eigenaardige gewoonte om een been onder de dekens vandaan te steken als ze proberen in slaap te vallen. En hoewel het misschien een klein gebaar lijkt, is er een wetenschappelijke verklaring voor.

Iedereen heeft zo zijn eigen kleine bedtijdrituelen: een favoriet kussen, een donkere kamer, een comfortabel en stabiel bed. Maar één handeling is universeel: een voet koel houden. Waarom doen we dat, en wat zegt de wetenschap erover?

Dit gedrag is gekoppeld aan een belangrijk biologisch proces dat het lichaam helpt in de slaapstand te komen: de regulering van de lichaamstemperatuur.

Waarom gaan we naar buiten?

Volgens chronobiologen moet het menselijk lichaam, ter voorbereiding op de slaap, overtollige interne warmte afvoeren. Dit proces resulteert in een verwijding van de bloedvaten aan het huidoppervlak, ook wel vasodilatatie genoemd.

Overdag werkt het lichaam onvermoeibaar en warmt het geleidelijk op. ‘s Nachts moet het afkoelen om te kunnen rusten. Hiervoor activeert het een mechanisme voor warmteafvoer: het bloed stroomt vrijer naar de huid, met name naar de handen en voeten.

Precies op dit moment ontstaat de instinctieve drang om een been uit te strekken, omdat de ledematen een van de meest effectieve ‘open kleppen’ vormen voor het afvoeren van warmte.