“Kom op, mam. Laten we naar binnen gaan,” zei Marco’s oppas kalm.
“Oh, ik mag niet naar binnen, meneer. Ik draag alleen slippers. Mijn baas zal boos zijn; hij wacht buiten op me.”
Marco’s gezicht vertrok plotseling.
“Wie heeft je in deze hitte laten wachten?”
“Mevrouw Stella…is binnen.” »
Marco greep Nanay Loring bij de arm.
“Kom op, mam. In mijn restaurant ben jij de koningin.”
Ze kwamen binnen. Iedereen keek op – obers, personeel en klanten – toen ze hun baas zelf een bejaarde kamermeisje zagen helpen.
Marco nam Nanay Loring mee naar de VIP-lounge, een glazen ruimte in het midden van het restaurant, die voor iedereen zichtbaar was.
Hij liet haar plaatsnemen in de zachtste fauteuil.
“Ober!” riep Marco. “Een speciale biefstuk, kreeft en ijsthee voor mama. Van het huis. Ik maak het zelf wel klaar.” Vanaf haar tafel werd Madame Stella bleek.
vervolg op de volgende pagina
