Bij aankomst stopte ze voor een groot ijzeren hek en drukte op de bel.
Het rinkelen klonk zwak.

Na een tijdje verscheen er een jonge vrouw: Lauren, Michaels vrouw, gekleed in designerkleding en met een ongeduldige blik.

Ze bekeek de oude vrouw van top tot teen.

“Oh… u bent het. Wat brengt u hier, mevrouw Carter?”

Helen glimlachte zwakjes, haar stem trilde maar klonk warm.

“Ik ben jullie allebei komen opzoeken. En… ik wilde Michael om een beetje hulp vragen, voor mijn operatie.”

Lauren gaf geen antwoord. Ze draaide zich om en riep naar binnen:

“Michael! Je moeder is hier.”

vervolg op de volgende pagina