Wat ik die nacht heb geleerd

Er zijn alweer een paar maanden verstreken sinds dat gesprek in de keuken. Mijn dochter is weer het vrolijke en zorgeloze meisje dat ze altijd was. Ze speelt niet meer stilletjes met haar eten, en ze heeft ook niet meer die serieuze blik die me die avond zo bang maakte.

Maar die ervaring heeft me als vader veranderd. Het leerde me dat kinderen veel meer luisteren dan we denken. Dat ze gesprekken van volwassenen op hun eigen manier verwerken, en dat die interpretatie soms verwoestende gevolgen kan hebben.

Ik heb geleerd dat het niet genoeg is om van onze kinderen te houden. We moeten het ze elke dag laten zien, niet alleen met knuffels en kusjes, maar ook door zorgvuldig te zijn met wat we zeggen, hoe we het zeggen en wanneer we het zeggen.

Mijn vrouw en ik letten nu veel meer op onze woorden. Net als elk ander gezin hebben we financiële zorgen, maar we gaan er anders mee om. We bespreken oplossingen in privé en in het bijzijn van onze dochter stralen we alleen maar zelfvertrouwen en kalmte uit.

We zijn ook opener met haar gaan praten. We vragen haar hoe ze zich voelt, of er iets is waar ze zich zorgen over maakt, of ze iets heeft gehoord dat ze niet begrijpt. We hebben haar geleerd dat ze met elke vraag bij ons terecht kan, hoe onnozel die ook lijkt.

En bovenal laten we haar voortdurend weten hoeveel we van haar houden. Niet alleen met woorden, maar ook met quality time, met aandacht, met onze oprechte aanwezigheid.

Die nacht leerde ik namelijk dat het gevaarlijkste niet is wat we rechtstreeks tegen onze kinderen zeggen, maar wat we zeggen als we denken dat ze ons niet kunnen horen.

Als ik tegenwoordig thuiskom van een reis en mijn dochter me bij de deur begroet, omhels ik haar steviger dan ooit. En als we samen eten, kijk ik haar recht in de ogen en vraag ik haar hoe haar dag was. Ik beschouw geen enkel moment met haar meer als vanzelfsprekend.

Omdat ik haar bijna kwijt was, niet fysiek, maar emotioneel. Ik liet een zevenjarig meisje bijna geloven dat ze een last was, dat het voor iedereen beter zou zijn als ze wegging. En ik kan me geen grotere pijn voorstellen dan dat.