Daarom had hij niemand over zijn terugkeer verteld.
Ook zijn vrouw niet.
Ook zijn moeder niet.
En ook zijn broers en zussen niet.
Hij wilde dat zijn terugkeer een verrassing zou zijn.
Terwijl hij naar de uitgang liep, klemde Marcus een klein fluwelen doosje steviger vast in zijn jaszak. Daarin zat een diamanten halsketting die hij een paar weken eerder in Milaan had gekocht, zorgvuldig bewaard voor het juiste moment.
Hij glimlachte en mompelde: “Nog even, Emma. Ik ben eindelijk thuis.”
De vrouw die geloofde voordat ze geld kreeg.
Emma Hale was al samen met Marcus lang voordat hij succesvol werd.
Ze stond aan zijn zijde toen hij een studio huurde boven een stomerij.
Toen ze hun munten aan het tellen waren om hun benzinetank te vullen.
Toen zijn eerste bedrijf failliet ging en hij op de bank sliep, starend voor zich uit, ervan overtuigd dat hij hun toekomst had verpest.
vervolg op de volgende pagina
