De nepoperatie en het echte verraad.
Op een dag kwam Théo bezorgd naar haar toe. Hij vertelde haar over Noémie , zijn partner, die een dure operatie nodig had. Hij zei dat hij geen spaargeld meer had en dat zonder hulp alles in elkaar zou storten. Het woord ‘operatie’ bracht herinneringen terug aan Gloria’s dochter, die veel te jong was overleden. Haar hart sprak voordat haar verstand dat deed.
Ze verkocht haar appartement in de veronderstelling dat ze in ruil daarvoor bij hen zou komen wonen en dat ze eindelijk een hecht gezin zouden vormen. Aangekomen in hun kleine, rommelige appartement ruimde ze alles op, kookte en vulde de koelkast, in de hoop nuttig te kunnen zijn. Maar al snel begonnen bepaalde details twijfels op te roepen: geen nieuws uit het ziekenhuis, geen brieven, geen afspraken. In plaats daarvan: nieuwe kleren, een hypermoderne televisie en vakantiebrochures.
Op een dag hoorde ze vanaf het balkon Noémie klagen over haar en haar een “last” noemen. Théo antwoordde dat ze, zodra ze “van haar af waren”, eindelijk van het leven zouden genieten. Ze zochten geen hulp, maar haar appartement. Kort daarna nam hij haar mee naar “een leuke plek”: een bejaardentehuis, waar hij haar achterliet met de belofte van bezoekjes die nooit lang zouden duren.
Een bejaardentehuis… en een onverwacht nieuw begin
