Wat als een simpele blik op de hemel onze kijk op de wereld zou kunnen veranderen? Dat is precies wat Alfredo Lo Grossa meemaakte tijdens een ontspannen wandeling van zo’n twintig kilometer van huis. Die avond, tussen de hemel en de zee, legde hij een beeld vast dat even intrigerend als ontroerend was. En sindsdien is het enthousiasme niet afgenomen: op sociale media vliegen de interpretaties in het rond, van verwondering tot vragen… Was het toeval of een verborgen boodschap? Laten we die ontcijferen.

Een opvallende foto: wat als de lucht ons iets probeerde te vertellen?

Vanaf het moment dat de foto werd gepubliceerd, lokte hij duizenden reacties uit. De reden? Een lichtgevende, bijna mensachtige vorm die leek te zweven in de lucht bij zonsondergang. Voor velen was dat genoeg: het was een teken. Geen angstaanjagend teken, nee, maar eerder een soort geruststellende aanwezigheid, een welwillend silhouet dat over de wereld leek te waken. Sommigen zagen het zelfs als een herinnering om zich te richten op wat essentieel is, om het rustiger aan te doen.

Meer pragmatisch gezien zijn er talloze verklaringen: optische verschijnselen , wolken die op een bepaalde manier uitgelijnd zijn, gunstig geplaatste lichtreflecties… Kortom, een gelukkige samenloop van omstandigheden. Maar dit doet niets af aan de emotie die de foto oproept, noch aan de bijzondere aantrekkingskracht ervan.

vervolg op de volgende pagina