Een luxe Caribische cruise voor mijn zus Britney, die zonder waarschuwing of toestemming van mijn familie op mijn rekening is geboekt.
Mijn naam is Holly, en ik ben altijd het hoofd van het gezin geweest. Degene die twee banen had naast haar studie, terwijl mijn ouders de opleiding van mijn jongere zusje Britney volledig betaalden. Degene die elke cent spaarde, terwijl mijn ouders Britney bewonderden om haar voorliefde voor luxe en haar verfijnde levensstijl. Degene die op haar negenentwintigste een huis kocht en mijn ouders er vervolgens gratis liet wonen, waarbij mijn vader beweerde dat hij zijn pensioenspaargeld had verkwist aan slechte investeringen.
‘Mam, je hebt mijn creditcard gebruikt zonder het me te vragen,’ zei ik, terwijl ik probeerde kalm te blijven. ‘Dat is 12.000 dollar die ik niet op mijn rekening had staan.’
‘Ach, kom nou!’ zei ze spottend aan de telefoon. ‘Je verdient goed bij je accountantskantoor. En Britney verdiende deze reis na alles wat ze heeft meegemaakt met haar scheiding. Bovendien zijn wij je ouders. Wat van jou is, is ook van ons. Zo hoort een familierelatie toch te werken?’
Ik sloot mijn ogen en voelde de vertrouwde vermoeidheid over me heen spoelen. Alles wat Britney had doorstaan met haar scheiding. Haar scheiding van een man die ze tijdens hun huwelijk herhaaldelijk had bedrogen. Haar onvermogen om langer dan zes maanden een baan te behouden. Haar constante behoefte aan financiële steun, die op de een of andere manier altijd volledig op mijn schouders terechtkwam.
vervolg op de volgende pagina
