De schok van de bevalling: wanneer het lichaam onthult wat de geest verbergt.
Op de grote dag gaat alles in een stroomversnelling. De kraamafdeling, de lichten, het wachten, de uitputting. Dan de eerste huil van de baby… die normaal gesproken iedereen opluchting brengt. Behalve dat Emma direct daarna instort. Ze huilt geen tranen van vreugde. Ze raakt in paniek. Ze schreeuwt dat deze baby niet van haar is.
Op dat moment is het geen “bevlieging” en ook geen “ondankbaarheid”. Het is een emotionele vloedgolf. Wanneer je uitgeput, overstuur of overweldigd bent, kan je brein onverwacht reageren. En soms komt dan niet de objectieve realiteit naar boven, maar een diepgewortelde angst.
