Mijn zestienjarige dochter spaarde maandenlang voor haar droomnaaimachine. Toen ze haar klusjes niet af had, gooide haar stiefmoeder de machine in het zwembad, terwijl mijn ex-man toekeek. Ze dachten dat ik zou instorten, maar ik heb ze laten zien wat echt verlies is.
Het scherpe geluid van een zware plons verbrak de stilte van de middag. Even dacht ik dat er misschien een stoel was omgevallen, of dat een van de honden erin was gevallen. Maar toen zag ik het – Lily’s wit-roze naaimachine die onder het kabbelende water verdween, met bubbels die opstegen terwijl het zonlicht weerkaatste op de metalen plaat. Daarna klonk de gil van mijn dochter.
‘Nee!’ riep ze, terwijl ze naar het zwembad rende. De tranen stroomden over haar wangen nog voordat ze de rand bereikte.
