Mijn zus kreeg een zilveren Rolls-Royce met een rode strik. Ik kreeg goedkope sokken en twee oude, verkreukelde truien. Om twee uur ‘s nachts was het stil in huis, de auto glansde en ik sleepte mijn koffer door de sneeuw, op zoek naar een cadeau onder de kerstboom dat mijn perfecte gezin tot as zou reduceren.

Als je denkt dat het allemaal alleen maar om een auto draait, dan weet je niet wat er gebeurt als ze erachter komen dat jij hun geldautomaat was. Mijn naam is Nora Sanders. Ik ben 28 jaar oud en mijn leven is gebouwd op concrete, meetbare zaken. Ik beheer de data en de operationele processen voor een logistiek bedrijf in Denver. Mijn dagen staan in het teken van optimalisatie, efficiëntie en het vinden van wat er echt toe doet te midden van alle drukte. Mijn appartement is rustig. Mijn routine is van mij.

De 45 minuten durende autorit tussen mijn appartement in Denver en het huis van mijn ouders in het voorstedelijke Aurora voelt altijd als een verandering van omgeving. De sfeer is anders. Ik heb mijn zorgvuldig georganiseerde en voorspelbare wereld achtergelaten voor het jaarlijkse spektakel van de kerstviering van de familie Sanders.

Vanmorgen, toen ik de voordeur opendeed, werd ik meteen overweldigd door een golf van indrukken. Het huis was bijna uitbundig vrolijk. Warme, gouden lichtslingers sierden elk oppervlak en flonkerden zo fel dat ze bijna verblindend waren. De lucht was zwaar en zoet, een zorgvuldig georkestreerde mix van kaneel, dennennaalden en een zoetheid die al sinds zonsopgang in de oven leek te sudderen. Het was de geur van een perfect, gelukkig gezin.

vervolg op de volgende pagina