Op de sterfdag van zijn vrouw was de miljardair geschokt toen hij zijn tweeling bij haar graf zag huilen.

‘Omdat,’ zei Lily met trillende stem, ‘we dachten dat je zou zeggen dat je het weer te druk had.’

Alexander voelde iets in zich breken. Zonder na te denken trok hij hen beiden in zijn armen en hield ze stevig vast terwijl ze snikkend tegen zijn borst aan lagen.

“Het spijt me,” fluisterde hij, terwijl zijn eigen tranen stroomden. “Het spijt me zo, zo erg.”

Ze bleven daar een hele tijd staan, de wind ruist door de bomen. Toen het gehuil voorbij was, legde Alexander de rozen voorzichtig op de steen.

“We gaan nog niet weg,” zei hij. “Totdat we je moeder alles hebben verteld wat we verborgen hebben gehouden.”

Voor het eerst in jaren knielde Alexander naast zijn kinderen en sprak hij met Emily. Niet als een man die op de vlucht was voor zijn verdriet, maar als een echtgenoot en vader die probeerde de weg terug naar zijn gezin te vinden.

Maar die dag bij het graf was nog maar het begin. Wat Alexander in de weken erna over zijn overleden vrouw en tweeling leerde, veranderde alles wat hij dacht te weten over liefde, verlies en de familie die hij achterliet.

Alexander bracht de rest van de middag met Lily en Liam door op de begraafplaats. Ze vertelden Emily alles: over hun schoolprojecten, hun ruzies over bedtijd, de keer dat Liam een ​​vaas kapotmaakte en de kat de schuld gaf. Alexander luisterde, vertelde zijn eigen verhalen en voelde zich voor het eerst niet alleen een passieve toeschouwer, maar ook deel van hun verdriet.

Toen ze eindelijk vertrokken, beloofde hij de tweeling dat ze vaker terug zouden komen: niet alleen één keer per jaar, maar wanneer ze maar wilden.

De daaropvolgende weken hield Alexander zich aan deze belofte. Elke zondag werd “Moederdag”. Ze brachten bloemen, soms lunch, zaten op het gras en vertelden Emily over de afgelopen week. Het was helend voor iedereen.

Op een zondag, terwijl ze de omgeving van het graf aan het opruimen waren, zag Lily iets ongewoons: de rand van een klein metalen doosje dat uit de grond stak naast de grafsteen.