‘Sarah, heb je ooit gewenst dat je James eerder had ontmoet?’
Ik schudde mijn hoofd en glimlachte:
“Nee. Want als ik hem eerder had ontmoet, was ik misschien niet zo gekwetst geweest dat ik niet begreep wat ware liefde is.”
Die dag regende het licht.
Ik heb zoals gewoonlijk twee kopjes thee gezet.
James zat echter niet langer op de houten stoel op de veranda.
Hij lag in de slaapkamer, zijn ademhaling werd steeds zwakker.
Ik hield zijn hand vast en zei, terwijl mijn tranen over mijn wangen stroomden:
‘Ga nog niet weg, James. Ik ben nog niet klaar met het zetten van de thee.’
Hij glimlachte en hield mijn hand stevig vast:
“Ik heb het gehaald. Ik ruik kaneel… Dat is genoeg, Sarah.”
Toen sloot hij zachtjes zijn ogen, de glimlach nog steeds op zijn lippen.
Een jaar na James’ overlijden woonde ik nog steeds in dat oude huis.
Elke herfstochtend zette ik nog steeds twee kopjes thee, waarvan ik er één voor de lege stoel plaatste.
Ik fluisterde nog steeds zoals voorheen:
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie 
‘Sarah, heb je ooit gewenst dat je James eerder had ontmoet?’
Ik schudde mijn hoofd en glimlachte:
“Nee. Want als ik hem eerder had ontmoet, was ik misschien niet zo gekwetst geweest dat ik niet begreep wat ware liefde is.”
Die dag regende het licht.
Ik heb zoals gewoonlijk twee kopjes thee gezet.
James zat echter niet langer op de houten stoel op de veranda.
Hij lag in de slaapkamer, zijn ademhaling werd steeds zwakker.
Ik hield zijn hand vast en zei, terwijl mijn tranen over mijn wangen stroomden:
‘Ga nog niet weg, James. Ik ben nog niet klaar met het zetten van de thee.’
Hij glimlachte en hield mijn hand stevig vast:
“Ik heb het gehaald. Ik ruik kaneel… Dat is genoeg, Sarah.”
Toen sloot hij zachtjes zijn ogen, de glimlach nog steeds op zijn lippen.
Een jaar na James’ overlijden woonde ik nog steeds in dat oude huis.
Elke herfstochtend zette ik nog steeds twee kopjes thee, waarvan ik er één voor de lege stoel plaatste.
Ik fluisterde nog steeds zoals voorheen:
