Terwijl mijn familie ruzie maakte over de erfenis, was ik de enige die de geliefde hond van mijn grootmoeder terugbracht… zonder te vermoeden dat dit me naar het geheim zou leiden dat ze had achtergelaten.

Het geheim gegraveerd in een halsketting.

De dagen verstrijken, gekenmerkt door werk, vermoeidheid en de komst van deze nieuwe viervoeter. Op een ochtend, na een heftige ruzie met haar moeder, die haar ervan beschuldigde “alles geërfd te hebben”, barst Maëline in tranen uit. Nouka komt dichterbij… en dan valt Maëline eindelijk een detail op: de halsband.

Op de achterkant van de medaille staan ​​een adres en een nummer. Binnenin zit een klein sleuteltje. Geïntrigeerd volgt ze het spoor naar een kluisje op het station. Daarin vindt ze een envelop, geadresseerd aan haar, geschreven in het handschrift van haar grootmoeder, samen met officiële documenten. De waarheid komt aan het licht: haar grootmoeder heeft alles nagelaten aan “degene die ermee instemt om voor Nouka te zorgen, zonder er iets voor terug te verwachten.” Die persoon is zij – een beloning uit het hart.

Wanneer een erfenis het hart beloont

Natuurlijk probeert de familie meteen hun deel terug te vorderen. Maar de advocaat bevestigt: het testament is duidelijk, aan de voorwaarde is voldaan en Maëline is inderdaad de aangewezen erfgenaam. Geschokt begrijpt ze dan de betekenis van het gebaar: haar grootmoeder wilde haar kinderen niet straffen, maar juist degene eren die voor goedheid in plaats van eigenbelang had gekozen.